Brunello di Montalcino

Beschrijving

De Brunello van Lisini krijgt een traditionele opvoeding van 36 maand op grote Slavonische eiken vaten.  

Geen krachtpatser maar wel aromatische intensiteit, elegantie, diepte en complextiteit.  

Domein: Lisini

Lisini ligt in het dorpje Sant’Angelo in Colle ten zuiden van Montalcino.  De hoger gelegen (350 meter) wijngaarden zorgen voor frisheid terwijl de meer zuidelijke ligging instaat voor mooi rijp fruit en zachtere tannines.  De Brunello bespeelt volop het traditionele register en dat merk je al aan de de transparante kleur die waarschuwt dat de liefhebbers van zware, zwarte wijnen niet aan hun trekken zullen komen. Maar zoals we weten van goede Pinot Noir en Nebbiolo :  kleurintensiteit en smaakintensiteit vallen niet altijd samen !  Diepte en lengte interesseren ons meer dan kracht om de kracht.  De topcuvée en ‘single vineyard’ Ugolaia proeft trouwens niet beduidend krachtiger of geconcentreerder maar graaft nog dieper en blijft nog langer nazinderen. Terwijl de Brunello’s minimum 36 maand op ‘botti’ rijpen komt de smakelijke Rosso di Montalcino na 10 maand veroudering (op grote vaten) op de markt.  

Goede Sangiovese maken vraagt talent en ‘feeling’  en vele domeinen in Chianti en Montalcino doen dan ook beroep op een consultant om hen bij te staan. Klinkende namen zoals Bernabei, Cotarella, Antonini en Ferrini helpen om je domein op de kaart te zetten, zowel kwalitatief als op marketing vlak. Bijna allemaal echter, de één al meer dan de andere, staan ze voor een moderne, gepolijste stijl van Sangiovese.  Daar is absoluut niets mis mee maar er moet ook ruimte bestaan voor een meer traditionele stijl gebouwd op finesse en transparantie.  De zeldzame domeinen met een voorliefde voor lichter gekleurde, traag op grote Slavonische eiken vaten (botti) gerijpte, geraffineerde Sangiovese ‘in purezza’ vonden hun muze in de persoon van de heel bescheiden Giulio Gambelli zaliger. De ‘grande maestro del Sangiovese’ was geen oenoloog maar kende elk hoekje van de Chianti Classico en Montalcino streek en wist gepassioneerde wijnbouwers zoals Soldera, Montevertine, Poggio di Sotto en ook Lisini te inspireren om een nog ‘juistere’ expressie van Sangiovese na te streven.  Zijn interpretatie van de ‘terroir’-partituur was er één op authentieke instrumenten :  minder luid en minder gestroomlijnd maar zeer integer, puur, gelaagd en beklijvend. Volgens hem moest Sangiovese niet roepen maar fluisteren. Verder heb je dan alleen nog een aandachtige luisteraar nodig …