Rose-Marie 2020 Vin de France, Le Puy

Is Bordeaux Clairet een lichte rode wijn of een donkere rosé ? Gezien de afkeer die sommigen hebben voor alles wat onder de noemer rosé valt zullen we maar voor een lichte rode kiezen. De  lichtgekleurde rosé wijnen zoals we ze meestal kennen uit de Provence kunnen bekoren door aroma’s, finesse en frisheid maar als je gaat voor karakter en persoonlijkheid dan zitten we toch vaak in een iets donkerder kleurregister.  Om in de Provence te blijven denken we dan bvb aan de unieke rosé wijnen op basis van de zeldzame autochtone Tibouren druif van Clos Cibonne. En vooral aan de lichtrode/rosé van Ch. Simonne in de AOC Palette.  In de Rhône heb je de wijnen van L’Anglore uit de Tavel regio waarvan je soms niet meer weet of ze nu eigenlijk rosé of lichtrood zijn en ‘who cares’, het smaakt !  Ook Pinot Noir heeft geen kleur nodig om barstensvol aroma’s en smaak te zitten. Dat kan dan officieel rosé zijn zoals een Marsannay Rosé of een rode Pinot Noir uit Baden van onze Holger Koch waar je de krant door kunt lezen. Ook buiten Frankrijk vallen wijnen op als de eigenzinnige Ch. Musar Rosé uit Libanon of de buitengewone Tondonia Gran Reserva Rosado uit de Rioja die jaren op vat ligt.  Clarete noemt het  Spaanse equivalent van de Clairet uit Bordeaux. Een prachtig voorbeeld is de Picaro Clarete van Dominio del Aguila. Allemaal zijn het wijnen met een minimale extractie van kleur en tannines die op een wonderbaarlijke wijze toch de essentie van druif en terroir weten te capteren.

Iedereen die Le Puy in rood al geproefd heeft weet dat het om een hoogst individuele expressie van Bordeaux gaat.  ‘Le plus Bourguignon des Bordeaux’ zoals ze zich zelf graag noemen of zoals we ons eens lieten ontvallen ‘Bordeaux voor wie niet graag Bordeaux drinkt’ (dat vonden ze er zelf wel over…).  Sinds 1610 zonder chemie verkondigen ze trots.  ‘Plus pur que de l’eau’ noemt het boek van vader Amoreau.  Vaak zonder sulfiet maar in de Cuvée Emilien die we volgen toch beschermd met een minimale dosis bij de botteling.  Aan de Clairet Rose-Marie voegt men helemaal niets toe en je kunt dus spreken van een natuurlijke wijn.  Als het fruit zo loepzuiver proeft als deze Rose-Marie mag voor mijn part alles natuurlijk gemaakt worden.  Maar we zullen toch maar voorzichtig blijven…

De 2019 was heel geconcentreerd (een ongewone 15% vol) terwijl de 2020 met zijn ‘bescheiden’ 13% vol. de perfect balans weet te vinden tussen prachtige rijpheid en bijna verkwikkende frisheid.  Voor het eerst proef je zelfs de onderliggende mineraliteit van de befaamde ‘calcaire à astéries’ (kalk met fossielen van zeesterren) die voor de allerfijnste Saint Emilion zorgt en hier bij Le Puy in de (vroegere) Côtes de Francs ten einde loopt.  Technisch gezien gaat het om een Saignée (lichtgekleurd sap dat na enkele uren macération afgetapt wordt) van een ‘foudre’ met pure Merlot.  De gisting gebeurt op oude barriques zonder enige toevoeging.  De wijn blijft dan op zijn fijne droesem gedurende een maand of acht.  Volgens biodynamische principes gaat men de wijn minstens één keer per week ‘dynamiseren’  (volgens een bepaald patroon omroeren).  Wie minder esoterisch aangelegd is mag dit ook een bâtonnage noemen. Het lijkt op het eerste zicht wat gevaarlijk om een wijn zonder sulfiet zo regelmatig met zuurstof in contact te brengen maar de wijn komt er op mysterieuze manier sterker en complexer uit (what doesn’t kill you makes you stronger).

Bordeaux Clairet draait vooral rond fruit.  Rose-Marie bezit subliem fruit maar dat is maar één facet van de ongelofelijk veelzijdige persoonlijkheid van deze wijn.  Zoals bij de zeldzame echt unieke wijnen van deze wereld kun je er o zo moeilijk de vinger op leggen waar het geheim verscholen zit. Een analyse is zinloos.  Deze wijn beroert je op een dieper niveau waar woorden tekort schieten.  Woorden zoals rosé, Bordeaux, natuurlijk roepen vooroordelen op die onze perceptie vertroebelen.  Laat alles los hier, vertrouw blind op je zintuigen en geef je over aan de magie van het moment. Wat een wijn !