PROEFPAKKET MONOCEPAGES DELUXE

Auxey-Duresses Les Boutonniers 2017, Domaine Lafouge   (100% Chardonnay)   27.50 €

Auxey-Duresses ligt naast Meursault maar is een tikkeltje koeler. Wat vroeger een nadeel was om de druiven mooi rijp te krijgen kan in tijden van ‘global warming’ een voordeel worden. Het is misschien vloeken in de kerk maar als we eerlijk zijn worden de warmste stukjes van Meursault, Puligny en Chassagne in de warme jaren (en dat is meer norm dan uitzondering tegenwoordig) soms te warm. Je kan natuurlijk vroeger plukken, vaak al in augustus, maar je kunt dat ook niet eindeloos vervroegen. Er zijn een aantal smaakcomponenten die je maar krijgt als de druiven echt rijp zijn en zelfs in wit (waar je je niet om tannines zorgen hoeft te maken) is onrijp plukken geen goed idee. Je ziet dan ook dat de hoger gelegen stukken van Meursault, Puligny en Chassagne aan belang winnen. De beste terroirs voor witte Auxey-Duresses liggen, niet verwonderlijk, net naast Meursault.   ‘Les Hautés’ ligt naast Meursault Vireuils en ‘Les Boutonniers’ ligt net naast Meursault Les Meix Chavaux. In ‘Les Boutonniers’ is er maar een laagje grond van een 30 cm en dan zit je op de kalkrots. De wijnen zijn dan ook een stuk mineraler dan de meeste Meursault. Koppel dat aan een heel zuivere, transparante wijnmaakstijl en je krijgt dat unieke ‘eau de roche’ of ‘jus de caillou’ gevoel dat voor Chardonnay bijna niet elders te vinden valt dan op de meest kalkrijke en koele terroirs van de Bourgogne. De beroemdste expressie van ‘Les Boutonniers’ zal wel die zijn van Lalou Bize Leroy (Domaine d’Auvenay) maar die kost dan ook méér dan tien keer zoveel als die van Lafouge.   En het was net om de absurde prijzen te ontvluchten dat we richting Auxey Duresses gingen zoeken.   Om uiteindelijk te besluiten dat het niet zomaar een ‘poor man’s Meursault’ is maar wel een unieke terroir met een eigen persoonlijkheid. Het hout proef je niet, de Chardonnay ook niet : alleen mineraliteit en finesse blijven over.

Monts-Damnés 2018, Gérard Boulay (100% Sauvignon)   33 €

Over de stijl van Boulay kan u meer lezen in het andere deel van deze nieuwsbrief. Als er één wijngaard het dorpje Chavignol kenmerkt is het wel de befaamde Monts –Damnés. Sommige wijngaarden moet je maar even aanschouwen om te beseffen dat ze bijzonder zijn. En in de handen van François Cotat, Anne Vatan (Clos la Néore) en Gérard Boulay proef je de magie van die grote terroir. Domaine Didier Dagueneau maakt ook een Monts Damnés, één van de allerduurste, maar we verkiezen toch de ‘locals’. Bij Gérard Boulay blijft de stijl ook altijd loepzuiver en droog (bij Cotat kun je in de warme jaren wel eens wat hoge alcohol en restsuikers vinden). Je proeft de ‘warme mineraliteit’ van de (Kimméridgien) kalkstenen die door de zuidelijke expositie en de steile helling overdag de warmte opslaan en ’s avonds terug afgeven. Vol en rijp dus maar met die unieke spanningsboog van de beste kalkterroirs. Sancerre meets Chablis. Hemelse smaken van de vervloekte berg.

Riesling Alte Reben 2018 Ruwer, Maximin Grünhaus   (100% Riesling)   20.90 €

Als je in Riesling de unieke combinatie van lichtvoetigheid en intensiteit zoekt, met de elegantie van een ragfijn kantwerkje, bronwaterfris en kristalzuiver, dan moet je op de koelste plekken gaan zoeken. De Mosel of Nahe streek eventueel maar zelfs nog ietsje koeler : de Saar of Ruwer. In de Saar werken we met de nieuwe ster Peter Lauer en nu in de Ruwer met de oude ster Maximin Grünhaus.   Op de schitterende zuidelijke hellingen van de Abtsberg, Herrenberg en Bruderberg wordt al meer dan 1000 jaar Riesling verbouwd. De abdij Sankt Maximin selecteerde de beste stukken voor de tafel van de abt (Abtsberg) en de koormeesters of Chorherren (Herrenberg) en de rest ging naar de gewone broeders (Bruderberg).   Onder Napoleon kwam het domein in privé handen en uiteindelijk in het bezit van de von Schubert familie. De familie von Schubert is de enige eigenaar (een Monopole noemt men dat in de Bourgogne) van de Grosse Lage (Grand Cru) Abtsberg (met blauwe Devonschiefer als bodem) en Herrenberg (rode Devonschiefer).   Van de jongere wijnstokken maken ze de Riesling Monopol die dus integraal van ‘Grand Cru’ fruit komt en dat proef je !  De Alte Reben komt overwegend van oude wijnstokken op de Abtsberg (één van de grootste Riesling terroirs in Duitsland ) met een klein beetje oude wijnstokken op de Herrenberg. In het rijpe, geconcentreerde jaar 2018 is de Alte Reben voller dan gewoonlijk maar zonder ooit die bijzondere finesse, frisheid en lichtvoetigheid te verliezen die je bijna enkel in de Saar of Ruwer kan vinden. Naast kanjers uit de Pfalz bvb. worden ze weggeblazen maar geef ze een beetje aandacht en slok na slok ontwikkelen ze een mysterieuze en magische aantrekkingskracht : “they put a spell on you”.

Vouvray Le Clos du Bourg Sec 2018, Huet (100% Chenin)   37 €

Het Domaine Huet werkt al jaren in biodynamische cultuur en heeft veel oude wijnstokken. De wijngaarden ‘Le Haut Lieu’, ‘Le Mont’ en ‘Le Clos du Bourg’ worden, naar gelang het jaar, uitgebracht in droog, halfdroog of zoet. In elke wijn van Huet schittert een mineraliteit die ons doet denken aan transparantie, zuiverheid, kristal of de schittering van diamant. Hoe mooi een briljant op zich kan zijn, we weten dat de schoonheid nog verhoogd wordt door een perfecte omkadering in een juweel. Zo ook vraagt de mineraliteit om omringd te worden met perfect rijp fruit, om omhuld te worden met een rijke textuur. Door een meticuleuze aandacht in de wijngaard en de kelder weet Huet een sublieme rijpheid te verkrijgen die de mineraliteit van de Chenin waarlijk doet fonkelen in het glas. Jammer genoeg is het de laatste tijd een gevecht om wat droge wijn te kunnen krijgen. Ondanks de commerciële druk kiezen ze er voor om het best mogelijk resultaat te bereiken met de druiven die de natuur hen geeft. En blijkbaar is dat de laatste jaren vooral ‘Demi-Sec’ en ‘Moelleux’. In 2018 werd slechts één droge wijn gemaakt : Clos du Bourg. Super kwaliteit, erbarmelijke kwantiteit. Enkel via dit pakket verkrijgbaar.

Condrieu Deponcins 2018, François Villard   (100% Viognier)     45 €

Viognier is ongetwijfeld een boeiende maar géén gemakkelijke druif. Allereerst blijft het een rendementgevoelige druif; enkel door kleine opbrengsten krijg je het volle karakter. De zuren liggen eerder aan de lage kant waardoor je in een warm klimaat nogal snel in molligheid vervalt. Verder heeft de druif ook een uitstekende terroir nodig om het niveau van ‘lekker fruit’ te overstijgen en echte verfijning te tonen. De kleine AOC Condrieu, gelegen in de noordelijke Rhône, voldoet aan al deze criteria om uitstekende Viognier te maken. De steile graniethellingen laten slechts kleine rendementen toe wat de concentratie natuurlijk ten goede komt. In dit noordelijke punt van de noordelijke Rhône blijft het klimaat koel genoeg om voldoende zuren mee te geven aan de Viognier. En op de granietbodem van Condrieu nemen de wijnen een intrigerende mineraliteit op die de druif zichzelf laat overstijgen. Maar zelfs in Condrieu loopt niet alles van een leien dakje. Je moet namelijk rijp genoeg plukken om de typische aroma’s van abrikoos en exotisch fruit te bekomen maar wanneer je té rijp plukt dan verlies je de subtiele bloemige toetsen en de mineraliteit. In de Condrieu Deponcins toont François Villard zijn talent als ‘Viognier fluisteraar’. Je kunt nog duurdere wijnen vinden in Condrieu maar dit heeft absoluut alles wat een top Condrieu moet hebben.

Chinon La Croix Boissée 2017, Bernard Baudry (100% Cabernet Franc)   27.90 €

‘La Croix Boissée’ is een absolute topterroir in Chinon. De bodem is ‘tuffeau blanc’ : een kalksteen met een heel fijne korrel. Een zuidelijke helling zodat de Cabernet Franc ideaal rijp wordt en niet die vegetale toetsen toont die veel liefhebbers afschrikt. La Croix Boissée is op en top Chinon maar toch moeten we altijd even denken aan de beste Saint Emilion en Pomerol wijnen met een belangrijk percentage Cabernet Franc (of Bouchet ). En dat zijn niet de minste : Cheval Blanc, Ausone, Lafleur.   Prachtig rijp fruit aangevuld met die unieke toets van grafiet/potloodslijpsel. Alleen komt daar bij La Croix Boissée een scheut zalige zuren bij die aan de indrukwekkende constructie een ongelofelijke elegantie geeft : een ( gotische) kathedraal van een Chinon ! Beperkte hoeveelheden.

Châteauneuf du Pape Les Sablons 2016, Chapelle Saint Theodoric   (100% Grenache)   45 €

We schreven een tijdje geleden al over de unieke Châteauneuf du Pape Le Grand Pin van Chapelle Saint Théodoric : een klein perceeltje in de ‘lieu-dit’ Pignan dat onmiddellijk naast het allerbeste stuk van Ch. Rayas ligt met een bodem van bijna puur zand. De minuscule wijngaard van Le Grand Pin bestaat uit oude wijnstokken (meer dan 50 jaar) maar een stukje moest echt heraangeplant worden. Die pure zandbodem is zo arm en onvruchtbaar dat de wijnstokken sneller dan op andere plaatsten in Châteauneuf du Pape uitgeput geraken. Dat was ook zo bij Ch. Rayas waar na de dood van Jacques Reynaud véél nieuwe wijnstokken moesten bijgeplant worden. Er waren zoveel ontbrekende wijnranken dat de al piepkleine opbrengsten onhoudbaar laag werden. Men koos er voor om de gaten op te vullen met jonge wijnstokken wat hier mogelijk is omdat de wijnstokken redelijk ver uit mekaar staan en losstaand (gobelet snoeivorm). Bij een hogere plantdensiteit en op draad geleide wijnranken zou zo een mix met jonge en oude stokken (met heel verschillende groeikracht) niet zo evident zijn. Heeft die inbreng van jonge wijnstokken geen effect op de kwaliteit ? Meestal zien we minder intensiteit en diepte in wijnen met jonge wijnstokken. Bij sommige druivensoorten lijkt dat effect kleiner. Bij Syrah bvb. kun je door kort te snoeien zelfs met jonge wijnstokken een indrukwekkende concentratie bereiken. Andere druivensoorten zoals Grenache en Mourvèdre hebben méér tijd nodig om zich ten volle te ontplooien. Nu kunnen we het verschil eens proeven want van de piepjonge wijnstokken van het kleine stukje (0.24 hectare) Le Grand Pin dat in 2011 heraangeplant werd komt in 2016 (eerste jaar productie !) de cuvée Les Sablons (zavel/zand). De LE GRAND PIN versie van oude wijnstokken heeft ontegensprekelijk méér intensiteit, diepte en lengte.   Maar wat verrast is dat (weliswaar in een topjaar als 2016) de unieke finesse en het grootse raffinement van de terroir ook hier al aanwezig is. Een verrassend lichte kleur (typisch voor deze sector, ook bij Rayas zelf), een nobel bloemig parfum (de aromatische handtekening van niet alleen de allerbeste Grenache maar ook de allerfijnste Pinot Noir) en een zeldzame frisheid voor Grenache.   Doordat het ‘gewicht’ van de oudere wijnstokken hier niet aanwezig is valt de bijzondere luchtigheid (aérien) van de wijn nog meer op.   Zwevend, gewichtloos, een wolk aroma’s die je benevelt en niet meer loslaat.

Côte Rôtie La Germine 2017, Duclaux   (97% Syrah, 3% Viognier)     43 €

Mooie terroirs maken mooie wijnen.  Daar zit een kern van waarheid in als we kijken naar de prachtige steile terrassen in de Douro vallei, in de Moezel of in de Côte Rôtie streek.  Heroïsche wijnbouw als je die dramatische hellingen ziet en het manuele werk dat daarbij hoort.  Per toeval ook allemaal bodems met leisteen (schistes).  Of toch niet helemaal.  In het kleine Côte Rôtie gebied, helemaal in het noorden van de Noordelijke Rhône, maakt men wel eens het onderscheid tussen de Côte Brune die eerder krachtige wijnen geeft en de Côte Blonde die voor elegantie staat.  Minder bekend misschien is dat dit onderscheid ook op een geologische realiteit stoelt.  In het zuiden van de Côte Rôtie streek, rond het stadje Tupin-et-Semons, vind je namelijk géén schistes maar wel een gneiss bodem.  Op die gneiss bodem bereikt de Syrah druif een ongeziene finesse.   Niet kleur en kracht staan voorop maar aromatische intensiteit, spannende zuren, geraffineerde tannines en lengte.  Een smaakomschrijving die ook voor goede Pinot Noir opgaat en een Côte Blonde staat dan ook stilistisch dichter bij een mooie Bourgogne dan een klassieke Rhône wijn. De broers Duclaux spelen maximaal in op de natuurlijke elegantie van Côte Rôtie op gneiss en gaan voor een zachte extractie en weinig nieuwe eik.  Om de zachtheid en aromatische intensiteit nog te verhogen kiezen ze ook voor een lokale traditie in Côte Rôtie om wat druiventrossen Viognier (witte druif) in de kuip met Syrah toe te voegen.  In Australië is deze stijl ondertussen al ingeburgerd als Shiraz Viognier.  Vergeten we ook niet het unieke plantmateriaal in de Côte Rôtie streek met kleine trossen en dikke schil, de zogenaamde Serine of Petite Syrah (niet te verwarren met de Petite Sirah uit Californië die de Durif druif is).  De cuvée ‘La Germine’ is een assemblage van verschillende uitstekende terroirs op gneiss bodem met een toevoeging van 3% Viognier trossen.  Voor 80% ontsteeld en met slechts 20% nieuwe eik.  Wat hier vooral opvalt is de unieke ‘toucher de bouche’ :  een Syrah die lijkt te zweven want de zijdezachte tannines kunnen zich nergens vastgrijpen.  Net als bij de beste Bourgognes ontploft de smaak op het einde in een openwaaierende finale :  ‘un vin qui fait la queue de paon’ (pauwenstaart).  Een mooier compliment kun je een wijn niet maken.

San Lorenzo 2016 Valtellina Sassella, Mamete Prevostini   (100% Nebbiolo)   33.90 €

Nebbiolo kennen we natuurlijk vooral van de Piemonte streek. Maar ook in het noorden van Lombardije, op de grens met Zwitserland, vind je heel boeiende Nebbiolo wijnen. Het lijkt op het eerste zicht geen goed idee om de laat rijpende druif (die in de Piemonte streek soms al met moeite volrijp wordt) dan nog eens noordelijker en op grote hoogte (in de Alpen) aan te planten. Raar genoeg geniet deze regio van veel zonnige dagen en de wijngaarden op steile terrassen en zuidelijke flanken vangen veel zon. ‘Viticoltura eroica’ of heroïsche wijnbouw is niet overdreven als je de extreme terrassen ziet waarop de Nebbiolo groeit. Omdat beelden soms meer zeggen dan woorden loont het de moeite het volgende filmpje eens te bekijken : https://www.youtube.com/watch?v=E3oCqg1Tww4 . De Nebbiolo druif die men lokaal ‘Chiavennasca’ noemt kan net als in Barolo krachtig en machtig gemaakt worden maar verrassend genoeg kun je ook in deze regio heel verfijnde, elegante en bedwelmend aromatische stijlen vinden. En dat boeit ons ten zeerste want Nebbiolo heeft op kleurpigment na véél van alles : alcohol, zuren en tannines. De beste wijnen hebben dan ook vaak tijd nodig om te versmelten en zacht te worden. Maar in die rijpingscurve gebeurt het wel eens dat het fruit al opgeeft nog voor de tannines waarlijk zacht worden en dan is eigenlijk al dat wachten voor niets geweest want er blijft een drogende uitgeleefde wijn achter. Het kan soms van ‘te jong en te hard’ naar ‘te oud en te hard’ gaan. Nebbiolo blijkt een nog gevaarlijker mijnenveld te zijn dan Pinot Noir. Maar net zoals bij Bourgogne kan één grootse, versmolten Nebbiolo al het voorbije proefleed doen vergeten en onze liefde voor de druif terug in vuur en vlam zetten. Maar wat als we de immense aromatische rijkdom, de fluwelige diepte en de beklijvende lengte van een perfect gerijpte Nebbiolo zouden kunnen terugvinden in een JONGERE wijn ? Dat zou pas de kwadratuur van de cirkel zijn, zo ongeveer iets als de heilige graal of een éénhoorn vinden ! Die sensatie mochten we ervaren bij het proeven van de San Lorenzo : een Valtellina Superiore uit de subzone Sassella (andere subzones zijn Grumello, Inferno, Valgella en Maroggia). Mamete Prevostini kon de uitzonderlijke ommuurde (clos) wijngaarden van het eeuwenoude klooster San Lorenzo in Sondrio kopen. Een wijngaard met geschiedenis en een ziel. Er zal ergens wel een rationele verklaring zijn waarom juist San Lorenzo de boeiendste wijn geeft uit de mooie collectie Valtellina’s van Mamete Prevostini . Toch kunnen we ons niet ontdoen van het gevoel dat deze wijngaard, die sinds de middeleeuwen door de zusters met liefde en devotie werd onderhouden, een spirituele dimensie bezit. De aroma’s van Nebbiolo worden wel eens omschreven als ‘tar and roses’ : een verrassende mengeling van aardse (teer) en bloemige (roos) elementen. De San Lorenzo lijkt zich echter aan het aardse te onttrekken tot alleen een hemelse geur van rozen overblijft.

Cabernet Sauvignon 2010 Napa Valley, Corison (100% Cabernet Sauvignon)   65 €

Napa Valley deelt men geleidelijk aan op in steeds kleinere AVA’s (American Viticultural Area) en daarbinnen onderscheiden de beste wijnbouwers nog verschillende microzones wat tot een bijna Bourgondische complexiteit aan terroirs zou kunnen leiden. Vele van de cultdomeinen nestelen zich op de ‘hillsides’ (koeler en schraler van bodem) en bereiken daar een fenomenale concentratie dankzij kleine opbrengsten. Nochtans werd de historische naam en faam van Napa opgebouwd met de vlakke wijngaarden op de iets warmere en meer vruchtbare ‘valley floor’. De kiezelsteen/leem terroir daar beschikt over een goede drainage en doet wat denken aan de wijngaarden in de Médoc. Het warmere klimaat zorgt jaar in jaar uit voor een volle rijpheid van de Cabernet Sauvignon. Maar wat is een ideale rijpheid ? Zonder te diep te willen ingaan op het heel complexe debat van stijgende alcoholgraden kunnen we toch wel stellen dat de laatste jaren soms een overdreven rijpheid wordt nagestreefd. Uit schrik voor het kleinste spikkeltje vegetale toets of wat strakkere tannines worden de druiven soms voorbij het stadium van volrijp rood en zwart fruit in een fase van pruimen/confituur/gestoofd fruit geplukt. Bedek dat met een sausje van overextractie en getoaste eik en je krijgt het soort cliché van Nieuwe Wereldwijn dat mateloos verveelt. Dat het ook anders kan bewijst Cathy Corison met haar schitterende Cabernet Sauvignon. De druiven komen uitsluitend van kiezelsteen/leem terroirs in de klassieke Rutherford AVA en Saint Helena AVA. De opbrengsten liggen tussen de 40 en 50 hl/ha (zoals bij de Grand Cru Classés in de Médoc) wat bij Cabernet Sauvignon zorgt voor een uitstekende concentratie zonder dat de wijnen te ‘dik en vet’ worden. Nauwlettend volgt Cathy de rijping van de druiven en plukt wanneer de Cabernet volgens haar feilloos gevoel perfect in het sappige cassis spectrum zit met een mooie natuurlijke frisheid en een alcoholgraad rond de 13,5 % vol. Cabernet Sauvignon is een druif die smeekt om wat hout en de fijne Franse eik (50% nieuw) zit magistraal verweven in het sublieme fruit. De wijnen van Corison verouderen bovendien prachtig en schitteren aan tafel dankzij hun finesse en evenwicht. Terroir of mineraliteit of andere verwante termen komen niet spontaan bij ons op maar een dergelijke puntgave expressie van glorieus Cabernet Sauvignon fruit proef je zo zelden dat ergens een ‘touch of genius’ moet verscholen zitten: in de grond, de druif of de wijnmaakster en waarschijnlijk een beetje van dat alles. Ondertussen is de unieke fijne stijl van Corison bijzonder gegeerd in Californië (dat was in de hoogdagen van Parker wel anders) en de prijs van de 2016 op het domein is nu 100 dollar. Onze mooi gerijpte 2010 (pas aan het begin van zijn ontwikkelingsplateau) aan de oorspronkelijke prijs van 65 € is dus een buitenkansje !

Auxey-Duresses 1°Cru Les Duresses 2018, Domaine Lafouge   (100% Pinot Noir)   29.90 €

Nogmaals Lafouge ?   We kunnen er niet aan doen maar onze beste prijs/kwaliteit verhouding in fijne rode Bourgogne is deze Premier Cru uit Auxey-Duresses. Elegantie, klasse, aromatische intensiteit, lengte : alles wat Pinot Noir uit de Bourgogne zo mooi maakt zit in deze wijn. Voor dit niveau uit de Côte de Nuits betaal je vlotjes meer dan 50 €. En zoek maar eerder in Chambolle-Musigny voor een gelijkaardige finesse. De combinatie van een koelere terroir (Auxey-Duresses) en een warm, rijp jaar (2018) is ‘a match made in heaven’. Als je in Bourgogne deze kwaliteit aan deze prijs kan vinden dan moet je nergens anders ter wereld nog gaan zoeken.

Riecine di Riecine 2016 IGT Toscana, Riecine   (100% Sangiovese)     52 €

De nieuwe topcuvée van Riecine noemt simpelweg ‘Riecine’. Op het etiket staat ‘IGT Toscana’ en niet Chianti Classico hoewel het gaat om 100% Sangiovese van 100% Chianti Classico wijngaarden. Dit om het verschil te accentueren met de ‘klassieke’ Chianti Classico van Riecine. Ongewild roept dit bij ons herinneringen op aan de tijd van de ‘Super Tuscans’ toen door een kronkel in de wijnwetgeving een 100% Sangiovese de naam Chianti Classico niet mocht dragen. De grootste rommel in een traditionele mandfles (met de treffende naam ‘fiasco’) mocht Chianti genoemd worden maar niet de pure expressie van de nobelste druif uit de streek. Die nieuwe beweging kende ook wel zijn excessen met een soort Italiaanse ‘vin de garage’ stijl die aandacht zocht door kracht, extractie, nieuwe eik en de introductie van Franse druiven zoals Merlot, Cabernet Sauvignon en Syrah. Al snel ontdekten veel wijnbouwers dat met een goede scheut van deze donkere, geconcentreerde ‘doping’ hun lichtgekleurde, flauwe Sangiovese nieuw leven kon ingeblazen worden. Bij Riecine (en andere intelligente wijnbouwers) zagen ze de oplossing eerder in het mooier maken van de natuurlijke kwaliteiten van de Sangiovese liever dan door maquillage de onvolmaaktheden te camoufleren. Zeer goede klonen van Sangiovese, hogere plantdensiteit( en dus lagere opbrengsten per wijnstok), veel werk in de wijngaard, het juiste plukmoment, selectie van de druiventrossen,… Daarmee verander je de wijn nog niet in een zwarte fruitbom maar krijg je wel diepte, intensiteit en harmonieuze zuren.   Voor de Riecine di Riecine kiest men enkel de beste, meest stenige bodems op de hoger gelegen stukken (400-500 meter) en enkel de oudste wijnstokken. Niet méér kracht of concentratie maar wel meer elegantie en diepte. Niet méér hout maar integendeel drie jaar op eivormige betonnen kuipen (Nomblot).  Niet een concentraat van Sangiovese maar wel een kwintessentie van Sangiovese. Waanzinnige finesse in het magnifieke jaar 2016 !