Gula Ana 2016 Muscadet Sèvre & Maine Cru Goulaine, Luneau Papin

Net als Chablis heeft Muscadet bij het grote publiek een beetje de reputatie van ‘oesterwater’ : een frisse, lichte, zilte wijn die je ‘à volonté’ drinkt bij oesters of een ‘plateau de fruits de mer’.   Dat klinkt weinig origineel als combinatie maar sommige associaties zijn niet voor niets klassiekers. Een charcuterieschotel met Beaujolais : banaler kan bijna niet. Maar neem een selectie topcharcuterie en een top Beaujolas (Morgon van Lapierre of Fleurie van Clos de la Roilette bvb) en je geniet van een godenmaal. A fortiori met een schitterende zeevruchtenschotel : bij de beste oesters en kraakverse langoustines hoort toch een wijn die de subtiele ziltheid kan begeleiden en versterken ?   Sommige Chablis wijnen kunnen dat nog altijd maar met de steeds warmere jaren gaan we ook daar naar een rijper profiel (13 % vol). Bij Chablis van de mooie zuidelijke hellingen (Premier Cru of Grand Cru) mogen we al eerder denken aan zeevruchten met een fijne saus.

Muscadet dus (van 12% of 12.5% vol). Of Gros Plant du Pays Nantais eventueel. Bij Luneau-Papin noemen ze die Folle Blanche naar de gebruikte druivensoort (voor Muscadet is dat de Melon de Bourgogne druif). In het warme jaar 2018 heeft de Folle Blanche een vederlichte 11 % vol (!). Lekker en verkwikkend maar op de beste terroirs van de Muscadet regio bereik je natuurlijk een nog grotere complexiteit.   En wat een diversiteit aan terroirs : schistes, micaschistes, gneiss, orthogneiss, graniet, gabbro, amphibolite, serpentinite,… Een droom voor geologen !   In de zoektocht naar een nog preciezere afbakening van specifieke terroirs heeft men nu ook een aantal ‘Cru Communaux’ (gemeentelijke crus) geklasseerd. Eerst waren er drie (Clisson, Gorges, Le Pallet) en dan kwamen er recent nog vier bij (Goulaine, Château-Thébaud, Monnières-Saint-Fiacre, Mouzillon-Tillières ). Drie andere zitten in de pijplijn (La Haye-Fouassière, Vallet en Champtoceaux). Voor deze Crus gelden een minimumperiode van opvoeding op de fijne droesem (minimaal 18 à 24 maand volgens de Cru).

Bij Luneau-Papin bieden ze naast de gerenommeerde Excelsior nu ook een nieuwe ‘Cru Goulaine’ aan : Gula Ana. Afkomstig van dezelfde Serpentinite terroir als de prachtige Terre de Pierre maar met een langere ‘élevage sur lies’. Dat langere contact met de fijne droesem zorgt voor een wat rijkere textuur (la lie nourrit le vin), evenwel zonder dat effect aan te dikken door de droesem om te roeren (de zogenaamde bâtonnage techniek). Want men wil in de Muscadet geen vette, romige wijnen maar eerder stenige, minerale wijnen (jus de caillou).   Als een koorddanser balanceert de Gula-Ana tussen diepte en lichtvoetigheid. Bij de eerste slok denk je misschien : ik had meer verwacht. Zoals we zelf ook nog zo vaak ondervinden zijn we te snel met ons oordeel. De wijn moet onmiddellijk vergeleken, becijferd en geklasseerd worden. Klaar is kees. Maar wacht eens tien minuten of een half uurtje en merk hoe sommige wijnen in contact met de lucht zachtjes openbloeien (en andere lijken te verwelken).   Of ervaar hoe deze Gula-Ana de ziltheid van de fijnste zeevruchten versterkt (en vice versa) zodat wijn en gerecht vervloeien tot een ware symbiose. Zalig !