Les Sorcières 2017 Côtes du Roussillon, Clos des Fées

Vernieuwende projecten starten altijd met een droom, en dan de ambitie en het doorzettingsvermogen om die droom ook daadwerkelijk te realiseren. Hervé Bizeuil, een wijnjournalist, was zo gestoken door de wijnmicrobe dat hij luidop droomde van een project om grote wijnen te maken in de Roussillon. Met een bijna roekeloze zelfverzekerdheid zette hij een punt achter zijn schrijverscarrière en kocht wijngaarden in de Roussillon. De zoektocht naar een uitzonderlijke terroir dreef hem naar het dorpje Vingrau, in het hart van de Côtes du Roussillon Villages streek. De wijngaarden vormen er een indrukwekkend amfitheater van kalkgrondhellingen gelegen op zo’n 350 meter hoogte. De wijngaarden vangen veel zon maar door hoogte krijg je ook veel fraîcheur.

Na jarenlang als melkkoeien behandeld te worden krijgen de wijnstokken nu alle mogelijke aandacht. En al klinkt het een beetje naïef of klef : wanneer je wijnstokken met liefde behandelt krijg je daar veel voor terug. De grond die jarenlang overdadig werd bespoten komt geleidelijk terug tot leven. De wijngaarden worden omgeploegd om zo de wortels te verplichten om dieper te gaan. De onproductieve scheuten worden weggeknipt, het bladerendak wordt onder controle gehouden (effeuillage), een teveel aan druiventrossen wordt weggeknipt (vendanges vertes). Kortom een maniakale aandacht in de wijngaard die zorgt voor een kleine opbrengst van prachtig geconcentreerde druiven. Hervé Bizeuil weet maar al te goed dat grote kwaliteit soms in kleine details schuilt en hij vervoert daarom zijn handgeplukte druiven in een frigokamion naar de kelder. Daar worden de druiven nog eens aan een selectiecontrole onderworpen en gaan na het ontstelen als intacte druivenbolletjes met een lopende band (geen pompen !) naar de gistingskuip. Een zachte extractie zorgt voor fijne, gepolijste tannines.

In de Sorcières zoekt Hervé niet naar maximale concentratie maar naar puntgaaf fruit in een smakelijke maar tegelijk ook frisse, fijne stijl. De kalkbodems accentueren deze natuurlijke elegantie. Om het met de woorden van Andrew Jefford te zeggen : “Terroir is een wild beest dat zich niet altijd gemakkelijk laat temmen. Wanneer je er dwangmatig op jaagt verbergt het zich.” En soms, op een onbewaakt moment, in een wijn waar je het niet verwacht, komt het plots tevoorschijn. ‘Als bij toverkracht’ zou je kunnen zeggen, wanneer ‘Sorcières’ en ‘Fées’ er zich met bemoeien.