Auxey-Duresses Les Boutonniers 2016, Domaine Lafouge

In de Bourgogne streek valt er nog veel te ontdekken als je een beetje buiten de begane paden wandelt. Natuurlijk gaat er niets boven de Grand of Premier Crus uit de beste dorpen zoals Vosne-Romanée, Chambolle Musigny, Gevrey Chambertin ,..   Of voor wit uit Puligny, Chassagne of Meursault. Dat is een open deur intrappen. Alleen is die ‘crème de la crème’ de laatste jaren héél duur geworden. Daarom gaan prijsbewuste liefhebbers op zoek naar mooie terroirs met iets minder prestigieuze namen.   In wit bvb Saint Aubin met sommige Premier Crus die niet moet onderdoen voor Chassagne of Puligny Montrachet, zeker in de handen van uitstekende wijnbouwers. Onvermijdelijk resulteert de grote interesse voor die wijnen ook in stijgende prijzen.   En dus moeten we verder zoeken.   Zo komt Auxey-Duresses in het vizier.

Auxey-Duresses ligt naast Meursault maar is een tikkeltje koeler. Wat echter vroeger een nadeel was om de druiven mooi rijp te krijgen kan in tijden van ‘global warming’ een voordeel worden. Op de beste Premier Crus met een mooie expositie worden de tannines goed rijp maar de Pinot Noir blijft er in het register van rood fruit (géén zwart fruit) zoals in Chambolle Musigny. Heel helder, fijn fruit met frisse zuren. De onderliggende structuur maakt echter dat deze wijnen ook prima kunnen verouderen. Alleen moeten die mooie zuren en kwaliteitstannines ook omhuld worden met intens, diep fruit en die concentratie ligt in handen van de wijnboer. Pinot Noir is enorm rendementgevoelig en het werk in de wijngaard bepaalt voor een groot deel het kwaliteitspotentieel van een wijn. Dat potentieel moet dan natuurlijk in de kelder ook nog waargemaakt worden. Daarom mag je in de Bourgogne nooit blind een terroir, hoe prestigieus ook, kopen zonder de wijnbouwer te kennen. Terroir EN mens zijn onafscheidbaar.

Gilles Lafouge is zowat het prototype van de uiterst serieuze, meticuleuze wijnboer die zijn wijngaarden met de grootste zorg bewerkt, de druiven zo zacht mogelijk behandelt en de wijnen met grote precisie en zuiverheid weet te maken en op te voeden. Geen grote woorden maar daden. Le travail bien fait. Als de wijn veilig op fles is zit zijn werk er op. Trouwe klanten kopen de wijn en daarmee is de kous af. Marketing nul, zelfs geen website. En zo blijft een kwalitatief domein onder de radar, een naam waar je nog nooit van gehoord hebt.

De beste terroirs voor witte Auxey-Duresses liggen, niet verwonderlijk, net naast Meursault.   ‘Les Hautés’ ligt naast Meursault Vireuils en ‘Les Boutonniers’ ligt net naast Meursault Les Meix Chavaux. In ‘Les Boutonniers’ is er maar een laagje grond van een 30 cm en dan zit je op de kalkrots. De wijnen zijn dan ook een stuk mineraler dan de meeste Meursault. Koppel dat aan een heel zuivere, transparante wijnmaakstijl en je krijgt dat unieke ‘eau de roche’ of ‘jus de caillou’ gevoel dat voor Chardonnay bijna niet elders te vinden valt dan op de meest kalkrijke en koele terroirs van de Bourgogne. De beroemdste expressie van ‘Les Boutonniers’ zal wel die zijn van Lalou Bize Leroy (Domaine d’Auvenay) maar die kost dan ook méér dan tien keer zoveel als die van Lafouge.   En het was net om de absurde prijzen te ontvluchten dat we richting Auxey Duresses gingen zoeken.   Om uiteindelijk te besluiten dat het niet zomaar een ‘poor man’s Meursault’ is maar wel een unieke terroir met een eigen persoonlijkheid.   Merci monsieur Lafouge !