L'Accent Rosé 2021 Côtes de Provence, Clos de l'Ours

Komen de beste rosé wijnen uit de Provence ?  Niet noodzakelijk maar het valt niet te ontkennen dat de Provence een bijzondere savoir-faire ontwikkeld heeft die ontstaat wanneer je rosé behandelt als je voornaamste prioriteit en niet als een leuk bijproduct (wat het in veel andere streken toch is).  Wijngaarden voor rosé behandel je anders als wijngaarden bestemd voor rode wijn.  Bij een rode wijn streef je vooral naar de volle rijpheid van de tannines.  Bij een rosé van druiven die direct geperst worden spelen de tannines geen rol.  Wel belangrijk is aroma’s, frisheid en fruit.  Kleine opbrengsten zijn niet echt noodzakelijk, integendeel, iets hogere opbrengsten zorgen voor minder suikers en dus minder alcohol.  Er kan geplukt worden wanneer de druiven voldoende rijp zijn om smaken en aroma’s te ontwikkelen zonder te moeten wachten tot de tannines ook rijp zijn. 

Michel Brotons, een beer van een vent (l’ours), droomde al heel lang van een wijndomein.  In 2012 kocht hij in het toeristische dorpje Cotignac, gelegen in het achterland van de Provence, een domein met veel oude wijnstokken op kalkbodem. Volledig omringd met bossen en dus perfect om een biologisch (nu biodynamisch) ecosysteem te ontwikkelen.  Het leven in dit kleine paradijs sprak ook de kinderen Fabien en Emilie aan die hun ouders vervoegden. Zoon Fabien is een heel gedreven, vriendelijke en ook pientere jongeman die al heel snel begreep dat de eerste wijnen met kracht en hout niet de goede weg waren.   Het koele microklimaat in de zogenaamde ‘Provence Verte’, de mooie kalkbodems, hun gezonde bio druiven :  alles neigt naar een frisse, minerale, slanke stijl.

Dat proef je zeer mooi in de elegante witte wijn Milia gemaakt van Rolle/Vermentino (45%), Ugni Blanc (35%) en Clairette (20%).  Ugni Blanc kennen we vooral als de basiswijn voor Cognac (hoge opbrengsten en frisse zuren). Oorspronkelijk komt de druif echter uit Italië (Trebbiano Toscano).  Fabien is heel enthousiast over zijn 100 jarige wijnstokken van Ugni Blanc omdat ze veel frisheid geven zonder het ‘dunne’ karakter van de meest Ugni Blanc wijnen. Met zijn dominante aan Vermentino doet Milia ons denken aan een mooie witte Corsicaanse wijn.  De finale eindigt niet op (fijne) bitters zoals veel zuiderse witte wijnen maar op een knisperende zilte toets.

Verrassend in rood (L’Agachon) is de unieke combinatie van 50% Cinsault en 50% Carignan. Cinsault noemt men wel eens ‘le Pinot Noir de la Méditerranée’.  Licht van kleur, lichtvoetig van stijl, ideaal voor rosé wijnen.  Maar als de Cinsault van oude wijnstokken komt zoals hier krijg je toch voldoende smaakintensiteit.  De Carignan (ook van oude wijnstokken) geeft vooral frisheid en door een korte macération worden de tannines geminimaliseerd.  Een speelse rode wijn met toch veel inhoud. In de ‘Le Chemin’ vinden we een klassiekere samenstelling met 46% Mourvèdre, 29% Syrah en 25% Grenache.  Redelijk krachtig maar ook hier blijft de frisheid en de mineraliteit van de kalk aanwezig.  Absoluut geen vermoeiend zuiders profiel.  Energie en levendigheid is de rode draad doorheen alle Clos de l’Ours wijnen.

In de rosé komt finaal alles samen :  aromatische intensiteit, elegantie, smakelijkheid, frisheid en mineraliteit.  Vooral het juiste evenwicht valt op : niet te veel en niet te weinig.  Met 30% Syrah, 30% Cinsault, 20% Grenache, 15% Carignan en 5% Mourvèdre. Geen Brad Pitt en Angelina Jolie maar wel Fabien en zijn zus Emilie.  Echte passie en oprechte vriendelijkheid halen het van Hollywood.  Niet in de wereld van de marketing maar wel in onze wereld. En ook in die van u na het proeven van deze schitterende rosé.