Folle Blanche Gros Plant du Pays Nantais

Beschrijving

Aan de Atlantische kust, nabij Nantes, ligt het minder bekende wijngebiedje ‘Gros Plant du Pays Nantais’. Veel wijnbouwers uit de naburige Muscadet regio bieden ook een Gros Plant aan. Goedkoper dan de meeste Muscadet en meestal van NOG hogere opbrengsten en dus nog wat magerder en zuurder. Van sommige wijnen versta je waarom ze een slechte of onbestaande reputatie hebben. Maar zoals er prachtige Muscadet wijnen bestaan kun je zelfs ook lekkere Gros Plant vinden. De lokale druif is de Folle Blanche. Weinig bekend maar ooit was dit DE absolute topdruif voor Cognac en Armagnac. De fijnste distillaten met de meest elegante aroma’s werden met de Folle Blanche gemaakt. Na de phylloxera echter bleek de Folle Blanche geënt op ‘Amerikaanse’ onderstokken (resistent tegen de druifluis) nog gevoeliger dan vroeger voor schimmels. Men koos dan ook massaal voor de meer robuuste Ugni Blanc (en Colombard in de Armagnac regio). Voor de liefhebbers van nobele geestrijke dranken loont het de moeite toch eens te zoeken naar de zeldzame Cognacs en Armagnacs die nog met deze druif gemaakt worden. Bij Luneau-Papin wordt dit lelijke eendje met liefde behandeld. Daardoor verandert het nog niet in een mooie zwaan maar het mag wel gezien zijn. Je zou het zelfs een prototype kunnen noemen van het soort plezante ‘petits vins’ die je vroeger wel meer in Frankrijk kon vinden. Niet complex of indrukwekkend maar wel eerlijk en eenvoudig lekker. Biologische cultuur in de wijngaard en 40 jaar oude wijnstokken op ‘schistes’ temperen de hoge opbrengsten. Na zes maand veroudering ‘sur lie’ (op de fijne droesem) gaat de wijn op fles en behoudt de wijn een heel lichte ‘perlant’ (een beetje natuurlijk koolzuurgas). Dat benadrukt het subtiel zilte karakter van de wijn die zo een gedroomde partner wordt voor ‘fruits de mer’ en ook mossels. We wachten al een tijdje op een perfect jaar om deze wijn eens voor te stellen en met het droomjaar 2015 is het moment aangebroken. Met zijn 11 % vol en zijn licht geïodeerd karakter is dit het type wijn waar je honger en dorst van krijgt. Een zachte zeebries in je glas.

Domein: Luneau - Papin

De overtreffende trap van mineraliteit is ziltheid (‘salinité’). Voor verschillende wijnbouwers en liefhebbers is dat één van de mooiste complimenten die je een witte wijn kan maken. Het getuigt van een wijn tjokvol mineralen die de stenen laat spreken (‘vin de pierre’) in plaats van het fruit (‘vin de fruit’). Voor de echte terroiristen moet de bodem primeren en is de druif maar een medium waardoor de terroir zich reveleert.

Het is dan ook verbazend dat de wijn die als het ware de ziltheid belichaamt; een uitstekende Muscadet, nog altijd zo ondergewaardeerd en onbemind blijft. Wie van stenen houdt komt hier volop aan zijn trekken : “ schistes, micaschistes, granit, gneiss,orthogneiss, quartz, amphibolite, serpentinite,… “. De Melon de Bourgogne is niet echt een nobele of expressieve druif maar werkt als een vergrootglas (helder en transparant) dat de mineraliteit van de bodem aan het licht brengt.

Jammer genoeg zijn de meeste Muscadet wijnen dun, zuur en ongenietbaar. Te hoge opbrengsten en een respectloze wijnbouw verwateren de terroir invloed tot er maar een minderwaardig residu van de Melon druif overblijft. Slechts een handjevol wijnbouwers blijft geloven dat de Muscadet regio unieke wijnen kan voortbrengen die hun plaats verdienen op de beste tafels.

Maar zelfs deze topdomeinen kunnen het zich nog niet veroorloven om dure prijzen te vragen. Wat uiteindelijk maakt dat de regio niet au sérieux wordt genomen door vele wijnliefhebbers. Om de erudiete wijnschrijver David Schildknecht (groot kenner van Duitse en Oostenrijkse Riesling en dus iemand die iets van mineraliteit afweet ….) te citeren : “ The best wines of Muscadet remain the world’s pre-eminent white wine values, indeed they are embarrassingly, misleadingly, and unsustainably inexpensive – misleadingly inasmuch as some wine lovers avoid them simply assuming that wines with such low prices must be throwaways.”

Pierre Luneau en nu vooral zijn zoon Pierre-Marie streeft naar topkwaliteit met een duidelijke visie : een zo zuiver mogelijke expressie van de terroir in een gastronomische wijn die met de jaren een wonderbaarlijke smaakcomplexiteit ontvouwt . Want wat heel lang een ‘insider secret’ bleef is de uitstekende bewaarcapaciteit van de beste Muscadet wijnen. Tien, twintig en zelfs dertig jaar kunnen de topwijnen bewaard worden.