ASTEROLIDE 2015 Roc des Anges
Van de drie G.S.M. druiven (Grenache, Syrah, Mourvèdre) blijft Mourvèdre de moeilijkste en meest mysterieuze druif. Pure exemplaren zijn zeldzaam in Frankrijk (in het thuisland Spanje vind je wel redelijk wat 100% Monastrell wijnen). Zelfs in Bandol gebruikt men graag een beetje Grenache om de ijzeren vuist van een fluwelen handschoen te voorzien. De Mourvèdre aroma’s kunnen snel naar het dierlijke neigen door het sterk reductieve (tekort aan zuurstof) karakter van de druif. Maar dat rebelse, wilde karakter maakt de druif juist avontuurlijk en boeiend. Het zal wel gewoon toeval zijn maar twee van de beste Mourvèdre-temmers in de Languedoc-Roussillon zijn vrouwen : Brigitte Chevalier van Domaine de Cébène en Marjorie Gallet van Roc des Anges. Geen kasteeldames maar wel vrouwen die zelf in wijngaard en kelder wroeten en hun handen vuil maken. En dat maakt een wereld van verschil.
In de wijngaard werken ze biologisch (Cébène) of biodynamisch (Roc des Anges). Vaak krijgen we de vraag of dat effectief een verschil maakt in kwaliteit (los van het ecologische verhaal). Er zijn enkele objectieve factoren (kleinere rendementen,… ) die zeker spelen maar toch kun je niet alles heel rationeel verklaren. Bij grote spelers die puur uit marketingoogpunt een biolabel nastreven en braaf de bio-richtlijnen volgen zien we weinig verschil in kwaliteit. Dat uitstekende wijnbouwers die overschakelen op biologische of biodynamische wijnbouw nog vooruitgaan in kwaliteit lijkt ons (en dat is een persoonlijke, niet bewezen hypothese) een bijzonder gunstig neveneffect te zijn van een uiterst doorgedreven aandacht in de wijngaard. Als de vangnetten van de conventionele landbouw weggehaald worden moet je een heel intieme kennis van je wijngaarden en terroir ontwikkelen en voortdurend alles in de gaten houden. Die maniakale zorg voor de druiven zal ongetwijfeld leiden tot een hogere kwaliteit (eigenlijk los van al dan niet chemische sproeistoffen). Als dezelfde persoon die de wijngaarden zo goed kent ook nog eens alles zelf doet in de kelder dan krijg je een ideaal scenario. Hij of zij weet dan perfect welk ‘vlees’ hij in de kuip heeft en wat er met die druiven moet gebeuren. Als je een topwijnbouwer vraagt wat hij nu verschillend doet dan andere uitstekende collega’s dan kan hij dat moeilijk verklaren. De toehoorder denkt dan vaak dat die wijnbouwer bewust ‘zijn geheim’ verzwijgt. Er moet toch een verklaring zijn ! Maar er is gewoon geen groot geheim : het is een lange aaneenschakeling van kleine details, van intuïtief aanvoelen wat er op welk moment moet gebeuren, ontelbare kleine stapjes die finaal een groot verschil maken.
Zo slaagt Brigitte Chevalier er wonderwel in om in haar topcuvée Felgaria de Mourvèdre (60%) een fluwelen textuur te geven. En Marjorie Gallet tovert de Mourvèdre om tot een pareltje van verfijning, frisheid en zowaar lichtvoetigheid ! De robuste Mourvèdre smelt als was in deze vrouwenhanden.