Silvaner Maustal G.G. 2014, Luckert

Wie bepaalt of een druivensoort nobel of ordinair is ?  In de Elzas mogen enkel de ‘cépages nobles’ (Riesling, Pinot Gris, Gewurztraminer, Muscat) voor de Grand Crus gebruikt worden.  Zijn Sylvaner en Pinot Blanc dan zo minderwaardig ? Als we zien welke topkwaliteit er met deze twee druiven in Duitsland kan gemaakt worden stel je je toch vragen.  Proef gewoon eens de Weisser Burgunder (Pinot Blanc) Kalmit 2015 van Sven Leiner uit de Pfalz en je stelt vast dat die qua noblesse zeker niet moet onderdoen voor Pinot Gris of zelfs Chardonnay.   Proef de beste Silvaner wijnen uit Franken en je moet vaststellen dat ze zich qua diepte en intensiteit mogen meten met een Riesling van dezelfde wijngaard.  Anders natuurlijk want Silvaner heeft minder zuren dan Riesling maar (mits een grote terroir) met evenveel mineraliteit.

De familie Luckert maakt een eigenzinnige en unieke reeks Silvaner wijnen.  Biologisch, wilde gisten,  oude traditionele vaten van 1200 of 2400 liter, vinificatie zonder sulfiet (en dus ook een volledige malolactaatgisting).  Tot daar het recept voor een ‘natuurlijke’ Silvaner ?   Niet helemaal want bij Luckert sluit het hart de ratio niet uit.  Hoe passioneel ze ook de kaart van de natuur trekken, toch willen ze dat die ‘naturel’  en terroir zo zuiver en precies mogelijk op fles komen (en blijven !).  Als de wijn zijn voedende en beschermende droesem verlaat moet een minimale dosis sulfiet voor bescherming zorgen tegen oxydatie .  Die dosis sulfiet kan trouwens zo beperkt gehouden worden door het gebruik van een schroefdop op alle wijnen (die veel beter zuurstof kan buitenhouden dan een ‘natuurlijke’ kurk).

Veel Silvaner wijnen uit Franken worden ‘technologisch’ gemaakt met geselecteerde gisten, koele gistingstemperaturen en op inox.  Dat zorgt voor helder, lekker fruit en daar is op zich niets mis mee.  Maar een Luckert Silvaner proeft zoveel boeiender !   Minder stuivend aromatisch maar zoveel smaakvoller !   Hier proef je de ‘Muschelkalk’ bodem met zijn zilte mineraliteit.  De malse textuur komt niet van restsuikers maar wel van het natuurlijke gistingsproces (alcoholische en malolactische gisting) en de voedende rol van de volle droesem.  De gebruikte vaten geven geen houtsmaak af maar zorgen voor een intenser contact met de droesem en voor heel kleine dosissen zuurstof die de wijn langzaam opvoeden zodat het niet als een kasplantje verwelkt éénmaal het aan de lucht wordt blootgesteld.   De Luckert wijnen groeien juist op fles en zeker ook in het glas.  Elke slok is nog lekkerder dan de vorige !

Zelfs de instap Silvaner is een pareltje.  De Alte Reben zorgen voor extra diepte en lengte.  De Blauer Silvaner ziet er uit als een rode druif en proeft net iets mysterieuzer dan de klassieke (Grüner) Silvaner.   Helemaal aan de top van de kwaliteitspiramide staat de zeldzame en dure Sylvaner Creutz van 140 (!!!) jaar oude wijnstokken.  Deze wijn slaat in als een meteoriet : een fragment van een nog te ontdekken alternatief wijnuniversum.  Maar de wijn die voor ons symbool staat voor al het moois dat de Silvaner druif en de familie Luckert te bieden heeft is ongetwijfeld de Maustal Grosses Gewächs.  Grandioos in 2014 (meer nog dan in het warme jaar 2015).  Elke wijnboer uit de Elzas die deze wijn proeft  zou moeten op zijn blote knieën vergiffenis vragen voor  de jarenlange verwaarlozing en discriminatie van de Sylvaner druif.