Le Cinsault 2018, La Traversée

Niet alle ‘vergeten druiven’ zijn even interessant. Middelmatigheid verdwijnt onder het stof van de tijd en alleen het allerbeste trotseert de eeuwen (kijk maar naar kunst of muziek). En toch herontdekt men af en toe eens een verborgen parel wanneer de tijd daarvoor rijp is. Vandaar het belang om het erfgoed te bewaren : boeken, kunst, partituren maar evengoed ook gewassen en druivensoorten. In het zuiden van Frankrijk (Domaine de Vassal) bestaat er zo een enorme collectie druivensoorten die men wel eens ‘le Louvre de la vigne’ noemt : een goede 7500 soorten van over heel de wereld. In die collectie zitten misschien antwoorden op de uitdagingen van de toekomst zoals de Global Warming. Zo kon men al een druivensoort identificeren die rijp wordt aan 10% vol en dus in assemblages het gemiddelde alcoholniveau naar beneden haalt.

In Châteauneuf du Pape waar Grenache, maar ook Syrah en Mourvèdre, in de (steeds frequentere) warme jaren vlotjes naar 15.5 % vol. en hoger gaat, zoeken sommigen soelaas in nieuwe aanplanten van Counoise.   Dat is één van die obscure en zeldzame druiven uit de ‘Symphonie des 13 cépages’ (klinkt mooi maar in werkelijkheid vormt de trilogie Grenache / Syrah/ Mourvèdre zowat 90% van alle wijngaarden). Counoise geeft relatief weinig alcohol en heeft goede zuren : de ideale druif dus voor de (warme) toekomst.

In de de Languedoc-Roussillon herontdekt men de kwaliteiten van druiven zoals Carignan die een redelijk goede frisheid bewaren daar waar Syrah, indertijd gepromoot als DE ‘cépage améliorateur’, vaak te rijp en gestoofd overkomt. En nu zwarte, tanninerijke en houtbeladen monsterwijnen uit de mode zijn en finesse, frisheid, sappigheid en zelfs een zekere lichtvoetigheid gezocht worden komt ook een ander ex-lelijk-eendje in het vizier : Cinsaut (of Cinsault).

Cinsaut was ooit populair, zowel in het zuiden van Frankrijk als bvb in Zuid-Afrika, omwille van zijn hoge opbrengsten. Massale hoeveelheden lichte maar zachte rode wijn, ideaal in blends met donkere, krachtige rode wijnen om alle gaatjes op te vullen. Met iets meer fruit dan bvb de Aramon druif die zo mogelijk nog meer kwantiteit kon leveren maar wel met héél dunne spoeling. Met zijn lichtere kleur gebruikt men de Cinsaut ook vaak voor rosé wijnen.

In Zuid-Afrika dacht men de kwantiteit van de Cinsaut te kunnen combineren met de kwaliteit van de Pinot Noir. Jammer genoeg heeft de kruising van twee zachte druiven bizar genoeg een eerder rustieke druif opgeleverd : Pinotage.   Op enkele uitzonderingen na valt er nu véél meer sappig smaakplezier te beleven met de prima nieuwe Cinsaut cuvées dan met Pinotage. Het is dan ook geen toeval dat ook topwijnbouwers zoals Eben Sadie de kaart van Cinsaut trekken. Maar ook in de boeiende Itata streek in Chili herontdekt men de kwaliteiten van Cinsaut : bescheiden alcohol, sappig fruit, lichtvoetigheid.   En ook de meerwaarde van Cinsaut in een blend met bvb Cabernet Sauvignon en Carignan blijft overeind in Libanon, kijk maar naar de befaamde Ch. Musar.

In de Languedoc bestaat er ook zoiets als de Oeillade druif die men wel eens verwart met Cinsaut omwille van het gelijkaardige smaakprofiel maar die toch een andere druif blijkt te zijn. De hogere opbrengsten van de Cinsaut moeten natuurlijk wel een beetje in bedwang gehouden worden en het zal niet verbazen dat de mooiste exemplaren van oudere wijnstokken komen.

Gavin Crisfield van La Traversée maakt een prachtexemplaar ( jammer genoeg in kleine hoeveelheden).   In zijn schitterende Terrasses du Larzac zit er altijd een stukje Cinsaut voor de finesse. Niet voor niets noemt men Cinsaut wel eens de ‘Pinot du Sud’. Als spielerei bottelt hij één betonnen ei met pure Cinsaut apart. Van dertig jaar oude wijnstokken op een vulkanische bodem, op 300 meter hoogte. Gavin plukt die Cinsaut soms een maand vroeger dan andere wijnboeren in de streek. Na het proeven van de druiven, op het gevoel en zonder analyse, beslist hij het plukmoment. Hij wil mineraliteit, spanning en krokant fruit en dat lukt hem wonderwel. Deze wijn staat bol van energie, elke slok is een knetterende stroomstoot !