Schiste 2016, Domaine des Ardoisières

De Savoie streek heeft een rijke wijngeschiedenis van méér dan 2000 jaar. Toen de romeinen daar aankwamen vonden ze al wijngaarden. De ongelofelijk steile helling van de Coteau de Cevins in het dorpje Cevins was al gecultiveerd door monniken in de 10de eeuw. Na de phylloxera (druifluisplaag) op het einde van de 19de eeuw en twee wereldoorlogen later was de moed om op die steile hellingen (niet voor niets 'Coteau du Calvaire' genoemd)  te wroeten voor een habbekrats in de schoenen gezakt.  Dan nog liever in de fabriek gaan werken.  En voor je het weet gaat de natuur het terug overnemen en werden de terraswijngaarden geleidelijk aan terug bos.  Enkele mensen uit het dorp en een lokale natuurvereniging , aangevuurd door de bevlogen wijnmaker Michel Grisard ( de Paus van de Mondeuse druif) besloten iets te doen aan de teloorgang van dit unieke patrimonium. 

Met een behendig klein graafmachientje (pelle araignée) werd de helling terug vrijgemaakt en konden opnieuw wijngaarden aangeplant worden. In wit met Jacquère, Altesse, Mondeuse Blanche, Roussanne en Malvoisie (Pinot Gris) en in rood met Mondeuse en Persan.  In het nieuwe project Domaine des Ardoisières komt de jonge Brice Omont Michel Grisard vervoegen.  Alle jeugdige energie en daadkracht is nodig om dit  heroïsche werk tot een goed einde te brengen.  Maar het resultaat loont de moeite :  de unieke leisteen bodem (leisteen/schiste : vandaar de naam Ardoisières) geeft slechts weinig opbrengst maar wel van topkwaliteit en boordevol mineraliteit en spanning.  Biodynamische cultuur in de wijngaard en minimale interventie in de kelder brengen het volle potentieel van deze unieke terroir intact op fles.  Gezien de massieve investeringen in het project, de eindeloze handarbeid en de minuscule rendementen kan de prijs nooit goedkoop zijn.  Natuurlijk moet je wijn eigenlijk puur op de smaak beoordelen en deze wijn proeft schitterend in een heel eigenzinnige en unieke stijl.  Géén allemansvriend maar van een dramatische terroir mag je ook een dramatische wijn verwachten.  En toch kun je ook de wijn niet loskoppelen van het verhaal en de geschiedenis die de beleving van een wijn verrijken. Je proef wijn met je zintuigen EN je brein.  Dus als je een glas Schiste proeft sta dan even stil bij het aan waanzin grenzende titanenwerk dat nodig was om zover te geraken.  Om het met Mark Twain te zeggen : "They didn't know it was impossible, so they did it".