Côte Rôtie La Germine Duclaux
Côte Rôtie La Germine 2015, Domaine Duclaux
Mooie terroirs maken mooie wijnen. Daar zit een kern van waarheid in als we kijken naar de prachtige steile terrassen in de Douro vallei, in de Moezel of in de Côte Rôtie streek. Heroïsche wijnbouw als je die dramatische hellingen ziet en het manuele werk dat daarbij hoort. Per toeval ook allemaal bodems met leisteen (schistes). Of toch niet helemaal. In het kleine Côte Rôtie gebied, helemaal in het noorden van de Noordelijke Rhône, maakt men wel eens het onderscheid tussen de Côte Brune die eerder krachtige wijnen geeft en de Côte Blonde die voor elegantie staat. Minder bekend misschien is dat dit onderscheid ook op een geologische realiteit stoelt. In het zuiden van de Côte Rôtie, rond het stadje Tupin-et-Semons, vind je namelijk géén schistes maar wel gneiss. (http://www.coterotie-duclaux.com/1/upload/carte_ga_ologique_de_ca_te_ra_tie.pdf ). Op die gneiss bodem bereikt de Syrah druif een ongeziene finesse. Niet kleur en kracht staan voorop maar aromatische intensiteit, spannende zuren, geraffineerde tannines en lengte. Een smaakomschrijving die ook voor goede Pinot Noir opgaat en een Côte Blonde staat dan ook stilistisch dichter bij een mooie Bourgogne dan een klassieke Rhône wijn.
De broers Duclaux spelen maximaal in op de natuurlijke elegantie van Côte Rôtie op gneiss en gaan voor een zachte extractie en weinig nieuwe eik. Om de zachtheid en aromatische intensiteit nog te verhogen kiezen ze ook voor een lokale traditie in Côte Rôtie om wat druiventrossen Viognier (witte druif) in de kuip met Syrah toe te voegen. In Australië is deze stijl ondertussen al ingeburgerd als Shiraz Viognier. Vergeten we ook niet het unieke plantmateriaal in de Côte Rôtie streek met kleine trossen en dikke schil, de zogenaamde Serine of Petite Syrah (niet te verwarren met de Petite Sirah uit Californië die de Durif druif is).
Van de drie cuvées is ‘La Chana’ bedoeld als een Côte Rôtie om relatief jong te kunnen genieten. Een inbreng van 7% Viognier trossen verhoogt nog de verleidelijke zachtheid van iets jongere Syrah wijnstokken op gneiss bodem. Aan de top staat ‘Maison Rouge’ , een fantastische terroir in de Côte Blonde, gesublimeerd door oude wijnstokken en de zachte hand van de broers Duclaux. De hoofdcuvée ‘La Germine’ is een assemblage van verschillende uitstekende terroirs op gneiss bodem met een toevoeging van 5% Viognier trossen. Voor 80% ontsteeld en met slechts 20% nieuwe eik. Wat hier vooral opvalt is de unieke ‘toucher de bouche’ : een Syrah die lijkt te zweven want de zijdezachte tannines kunnen zich nergens vastgrijpen. Net als bij de beste Bourgognes ontploft de smaak op het einde in een openwaaierende finale : ‘un vin qui fait la queue de paon’ (pauwenstaart). Een mooier compliment kun je een wijn niet maken.