12 december 2017

Riesling Kabinett Kupp 2016, Peter Lauer

De zogenaamde Prädikatsweine in Duitsland geven naar gelang de zoetheidsgraad van de druiven (hoe rijper de druiven hoe meer suikers de most bevat) een bepaald 'Prädikat'. In klimmende volgorde van zoetheid is dat Kabinett , Spätlese, Auslese, Beerenauslese (BA) en Trockenbeerenauslese (TBA) .  Een Kabinett of een Spätlese kan in principe droog, halfdroog of zoet zijn naar gelang het tijdstip waarop de gisting wordt gestopt (hoe vroeger je de gisting stopt hoe meer restsuikers er overblijven, een volledig uitgegiste wijn is beendroog). In een poging om de Duitse etiketten iets te vereenvoudigen heeft de invloedrijke wijnbouwersvereniging VDP besloten om enkel nog Prädikate op het etiket te vermelden als het om zoete wijnen gaat (bij de VDP leden dus geen Kabinett Trocken of Spätlese Trocken meer).  

Vroeger was de regel : hoe zoeter hoe duurder. De zeldzaamste zoete Duitse wijnen worden ieder jaar per opbod verkocht op speciale wijnveilingen. Voor een Trockenbeerenauslese of een Eiswein van de beste producenten betaal je dan enkele duizenden euro's per fles.   Zin in een flesje Graacher Himmelreich TBA 2005 van J.J. Prüm ? Dat kon u kopen voor net geen 5000 euro per fles. Of toch liever een Scharzhofberger TBA Egon Müller van 2003 ? Afgehamerd voor 14 565 euro ! Vroeger verkochten de wijnbouwers er enkel van die zeer zoete rariteiten. De laatste jaren zie je ook mooie Kabinett en Spätlese en zelfs droge wijnen opduiken. Een positieve evolutie want zo stappen we geleidelijk af van de 'hoe zoeter hoe beter' idee. Natuurlijk zullen zwaar geselecteerde botrytiswijnen zoals Beerenauslese en Trockenbeerenauslese altijd zeldzaam en duur blijven. Maar met de klimaatsverandering is het werkelijk geen probleem meer om Spätlese of Auslese te produceren. En dan kun je je afvragen of een Auslese nog duurder moet zijn dan een perfecte Kabinett wijn.

Bij de Prädikatsweine zijn er minima vastgesteld van mostgewichten (uitgedrukt in Oechsle graden) maar geen maxima.  Veel Kabinett wijnen tegenwoordig zijn eigenlijk gedeclasseerde Spätlese of soms zelfs Auslese wijnen.  Meer waar voor je geld zou je kunnen denken maar alleen als je vindt dat zoeter beter is.  Want waar stopt het als je Kabinett eigenlijk een Spätlese is, je Spätlese eigenlijk een Auslese is en je Auslese quasi een kleine Beerenauslese ?  Wil je niet in een Kabinett juist dat heel lichtvoetige, speelse dat je niet in een 'zwaardere' Auslese kan vinden ? Het is moeilijk om gracieuze pirouettes te dansen als je een sumoworstelaar bent. Nu veel wijnliefhebbers het 'bigger is better' mantra afgezworen hebben is er dan net geen plaats voor die kleine mirakels van zwevende lichtheid met slechts 7.5 - 8 % vol. alcohol ? Je ziet hetzelfde fenomeen in de (droge) wijnen uit de Wachau (Oostenrijk) waar je moeiteloos Smaragd (de hoogste rijpheidscategorie) kan vinden maar de vederlichte Steinfeder (max 11.5 % vol) heel zeldzaam wordt.

Een uitstekende Kabinett draait rond lage alcohol, knisperende zuren en ultrafijn zoet. De restsuikers kunnen rond de 50 g/l liggen maar toch voelt de wijn niet ‘zoeterig’ aan, het is eerder alsof je in perfecte rijpe, supersappige peer of perzik bijt. De hedonisten onder ons zullen een jonge Kabinett verkiezen voor het zalige fruit. Maar de beste Kabinett wijnen geven de geheimen van hun terroir pas prijs na jaren flesrijping als het zoet compleet versmolten raakt en eindeloos veel diepere lagen kunnen aangeboord worden.

Voor een 'echte' Kabinett te vinden moet je in de koelste gebieden van Duitsland gaan zoeken : de Moezel natuurlijk maar misschien zelfs nog meer de Saar en de Ruwer streek.  Daar bereikt de Riesling nog een fysiologische rijpheid aan lage alcoholgraden en zorgen de bijna elektrische zuren voor een dansende zoet-zuur balans die je smaakpapillen doen zinderen van genot.

 

Schrijf u in op onze nieuwsbrief