Migmatite Gamay sur Granit 2015, La Madone

Gilles Bonnefoy is vooral bekend voor zijn ‘Gamay sur Volcan’ : een vederlichte Gamay met puur (biodynamisch) fruit in een verkwikkende, speelse stijl. De versie van oude wijnstokken ‘Mémoire de Madone’ leunt wat dichter aan bij een elegante Bourgogne. Maar sowieso Gamay die anders proeft dan de Beaujolais waar je eerder granietbodems aantreft. Alhoewel er ook in de Côtes du Forez een klein gedeelte wijngaarden op een speciaal soort graniet staat : de zogenaamde ‘Migmatite’. Maar zelfs die ‘Gamay sur Granit’ smaakt anders dan de meeste Beaujolais. Veel Beaujolais proeft meer naar fruit dan naar graniet. En dat is ook normaal : de rechtstreekse invloed van het gesteente op de smaak van een wijn is nog altijd omstreden en heel moeilijk te bewijzen. Het hele concept van mineraliteit als ‘smaak’ in een wijn valt wetenschappelijk niet hard te maken. We herkennen bepaalde aroma’s en smaken die we dan maar benoemen als mineraliteit. En waarom ook niet als we voor onszelf en in communicatie met anderen op een bondige en duidelijke manier een bepaald ‘smaakgevoel’ kunnen overbrengen. Het vraagt veel meer woorden om op een omslachtige manier te benoemen wat je ervaart in een wijn als je het woord mineraliteit uit intellectuele eerlijkheid niet durft te gebruiken. Als we metaforisch vertellen dat je in deze Migmatite bijna de graniet proeft dan kan u zich daar waarschijnlijk iets bij voorstellen. Objectief is dat natuurlijk nonsens. Maar als er één gebied is waar subjectiviteit zonder gevaar welig mag tieren dan is het wel de smaak. Woorden en termen zijn handig maar uiteindelijk draait alles rond wat een wijn in UW brein losmaakt aan associaties en emoties.